Το Κουτί με τα Παζλ

Κοίτα εδώ μέσα τι κρύβω. Δώσε μου όποιο αντικείμενο θες. Υπάρχει τρόπος να χωρέσει. Υπάρχει τρόπος να χωρέσουν κι αντικείμενα που δε θα μου δώσεις ποτέ. Που τα κρατάς κρυμμένα στο ντουλάπι του μπάνιου και τα θυμάσαι μ’ ονειροπόληση σαν βουρτσίζεις τα δόντια. Και το νερό τρέχει. Κι οι πιτσιλιές σε δροσίζουν. Αχ, πρέπει να κλείσεις τη βρύση. Και το βουρβουρητό σβήνει. Πριν πας στο κρεβάτι, πες μου τι είδες εκεί μπροστά στο νιπτήρα. Μα πες το μου όχι με λέξεις. Ούτε νοήματα. Πες το μου με τα μεγάλα σου μάτια. Πες το μου παίρνοντας το κουτί στα χέρια σου.

Σ’ αρέσουν τα παζλ. Το ξέρω. Το βλέπω. Κοίτα κομμάτια αυτό πόσα έχει. Πιότερα απ’ όλα του κόσμου τα παζλ μαζί -κι αυτά που θα φτιαχτούνε στο μέλλον. Ή δύο μονάχα. Ακόμα διστάζεις. Δυσπιστείς. Πώς γίνεται ν’ αλλάζει ο αριθμός; Ορίστε για σένα γυρίζω τη θήκη ανάποδα να κατρακυλήσουν κατάχαμα και τα χέρια σηκώνω, μήπως κάποιο τέχνασμα θαρρείς πως μετέρχομαι. Μέτρα τα όλα. Είναι πολλά. Ή ίσως και όχι. Είναι όσα πρέπει. Πρόκληση σπουδαία να τα συνταιριάξεις. Ακόμα κι αν χρειάζεται μονάχα μια κίνηση για να τελειώσεις. Ακόμα κι αν παίρνει μια ζωή και κάτι ψιλά τις συναρμόσεις να βρεις.

Αργόσυρτα ένα τσουλούφι τραβάς, που άτακτο είχε πέσει μπροστά στα μισόκλειστα μάτια. Νυστάζεις. Έχεις δίκιο. Άβολη ώρα και σ’ αναστάτωσα άδικα. Μισό λιγάκι να συγυρίσω και φεύγω -έτσι χύμα δεν τ’ αδειάζω για όλους, μα αδικαιολόγητη η ακαταστασία ούτως ή άλλως. Κράτα το ύστερα. Είναι για σένα. Άστο στο κομοδίνο σου δίπλα. Άνοιξτο πάλι όποτε κέφι σου κάνει. Εκεί θα είναι, δε φεύγει. Ούτε χώρο πιάνει πολύ. Όχι περισσότερο από ένα καλό βιβλίο. Θα’ ρθει η στιγμή ν’ ασχοληθείς με την ιδιόρρυθμη συλλογή από χαρτονένιες ψηφίδες. Θ’ αδημονείς να δεις τι φτιάχνουν. Ποια παράσταση μοντάρουν και σύνθεση. Τότε θα ξέρεις.

Δε θα κατεύφευγες ποτέ στο πρότυπο στο καπάκι. Όσο μεγάλος κι αν φαντάζει πειρασμός. Εξάλλου, τούτο το κουτί δεν ξέρει την απάντηση. Μονάχα εσύ. Εσύ που τώρα τα κομμάτια απιθώνεις το ένα πλάι στο άλλο. Σε συστάδες, σε γραμμές, σε γωνίες. Εσύ που μετράς, συγκρίνεις χρώματα ή ψηλαφίζεις τις άκρες. Δεν είναι η εικόνα το θέμα. Ποτέ της δεν ήταν. Θα μπορούσε να είναι αυτή, εκείνη ή άλλη. Θα μπορούσε να μην είναι καν μια εικόνα. Η λύση δεν είναι να βάλεις στη θέση του το τελευταίο κομμάτι. Η λύση είναι να θέλεις ν’ ανοίξεις το κουτί πάλι και πάλι.