Η φαντασία μου πλέκει πολύχρωμα μοτίβα. Οι σκέψεις μου λουλούδια μυρωδάτα ανθίζουν, που ανάλαφρες πεταλούδες τα περιτριγυρίζουν. Από τα μικρά τα μεγάλα αρχίζουν. Έλα ακολούθα και μη μένεις πίσω, ό,τι σε μπερδεύει είμαι εδώ να εξηγήσω. Χαμένη κι αβοήθητη ποτέ δε θα σ’ αφήσω. Κι αν νομίζεις βιάζομαι θα το ξαναρχίσω. Είναι απλό. Αφέσου στο ρυθμό. Να θέλεις να χορέψεις είναι αρκετό. Μη σε νοιάζει ποιο είναι το βήμα το επόμενο και πως ακατανόητο μοιάζει το περιεχόμενο. Δεν είναι ένας γρίφος που πρέπει να τον λύσεις, μα ένα μονοπάτι για να το περπατήσεις. Όπου και να φτάσεις μην ανησυχήσεις. Μην προσπαθήσεις να συντάξεις λέξεις που συναντάς. Και μη ζητήσεις οδηγίες για το πού πρέπει να πας. Έχω στρώσει βότσαλα, έχω φυτέψει χόρτα κι σ’ όλα τα ενδεχόμενα έχω ανοίξει πόρτα. Χάραξε εσύ τη γραφική διαδρομή. Ο χάρτης δεν προστάζει, δίνει απλά μια προτροπή. Δες τον, αλλάζει στα μάτια σου μπροστά και τελείως αγνώριστα κάνει τα γνωστά. Τα τετριμμένα με ευκαιρίες και θάματα φορτώνει και σου φτιάχνει