Ό,τι μερεύει ανήσυχη ματιά καταρχήν καλοδεχούμενο. Κι ό,τι πνοή δροσιάς χαρίζει σε έμπυρα πνευμόνια ας κοπιάσει ανεπιφύλακτα. Δίχως να προσυπογράψει ρήτρες δρακόντειες με γράμματα ψιλά ή σε πιστοποιημένες εξετάσεις πολιτογράφησης να επιτύχει μετά φρονίμου γνώσης. Μήτε απαιτείται ένδειξη αυστηρή του κατεπείγοντος να φέρει εμφανώς κι απαραλείπτως. Ούτως ειπείν, η ανοιχτή πρόσκληση τούτη δεν νοείται μέριμνα ειδική, εφαρμοστέα κατ’ εξαίρεση σε σπάνιες περιπτώσεις, όπου συνθήκες τινές επιτρέπουν ανέξοδη προσηγορική φιλευσπλαχνία. Ισχύει πάντα. Στο ακέραιο. Ακόμα κι αν έχει παρέλθει από απροσδιορίστου η επίπονη δυσκαμψία ένεκα της ανοσιουργού απειλής με την οποία μπολιάζουν άδρεπτα κορμιά ο τάραχος και το θέρμος. Τα γράδα σου ν’ αντικαταστήσεις εκ προοιμίου με άλλα μη σκεφτείς. Ίσως, αν το ‘κανες, να ‘χες λιγότερες πιθανότητες να θίξεις εξευγενιστικές ευαισθησίες. Μα θα ‘ταν τότε οι ρακές αγνώριστες, πικρόπιοτες. Δεν είναι μερακλίδικο να ‘χεις δικές σου νταμιτζάνες στο κελάρι κι από αδιαβά