Αυτή εδώ δίπλα είναι μια εικόνα. Δεν έχει σχέση με το κείμενο που ακολουθεί. Όχι τουλάχιστον τη σχέση που νομίζεις στα πεταμένα κλάσματα δευτερολέπτου που χαλάλισες για να την αντιπαραβάλλεις προχείρως με τον τίτλο -γι’ αυτό το ευφυολόγημα θα μάθεις αργότερα, ή, αν δεν το διατύπωσα αρκετά προκλητικό να σε πικάρω, δεν θα μάθεις. Τα χρώματα ωστόσο σου τράβηξαν την προσοχή. Μπορεί να τα διάλεξα γι’ αυτό. Μπορεί να μην τα διάλεξα εγώ. Μπορεί να τα διάλεξε κάποιος που φροντίζει να με διαβάσεις. Έστω για λίγο. Τι δείχνουν και γιατί είναι εκεί αδιάφορο. Σημασία έχει πως σταμάτησες να τα κοιτάξεις. Τώρα μπορώ να σ’ αρπάξω απ’ το λαιμό και να σου τυπώσω στο κούτελο φαρδιές πλατιές πέντε με οχτώ λέξεις. Άρα ποτέ δεν θα φτάσεις στο κείμενο. Κάπου εκεί στην εικόνα ή τη σχέση θ’ αρχίσεις ν’ αγκομαχάς. Αν από τύχη καθαρή ακόμα συνεχίζεις και κάποιες σημειώσεις υποτυπώδεις κρατάς -χλωμό- θα καρτερείς ν’ ακούσεις για τον τίτλο, γιατί προηγουμένως έγραψα πως θα αναφερθώ σ’ αυτόν αργότερα. Κι αφού πρι