Διασφάλιση Κρίσιμων Υποδομών

Οι υποθέσεις εργασίας, αρχιμάστορα, κάποτε σχολάνε και πάνε σπίτια τους ν’ αράξουν στο ταπεινό ντιβάνι μετά δόξης και τιμής. Σκεπάρνια τότε δεν χτυπούν, καρφιά βαθιά στα υλικά να μπήξουν. Μήτε νήματα στάθμης δένουν, να ‘χουν να παίρνουν αλφαδιές αδιαπραγμάτευτες με σβέλτες θεωρίες. Έτσι ορίζει ο οικοδομικός κανονισμός. Έτσι και η εμπειρία. Θα πρεπε να το ξέρεις του σιναφιού αφού είσαι και στο κουρμπέτι έτη και έτη συναπτά. Δεν γίνεται ολοένα στο εργοτάξιο να τις κρατάς να σου δουλεύουν φρυκτές υπερωρίες. Όσα επιπλέον μεροκάματα κι αν τάξεις. Πόσο ν’ αντέξουν; Θα σιχτιρίσουν και στα μούτρα θα σε φτύσουν. Δίκιο θα έχουν.

Γιαπί ο δοξασμένος πύργος θ’ απομείνει. Πέτρες στοιβαγμένες και ανεκπλήρωτες προθέσεις. Χωρίς ταβάνι τα δωμάτια. Χωρίς σοβάτισμα οι τοίχοι. Τζάμπα ο κόπος. Τη σφυρίχτρα της λήξης βάρδιας, μου φαίνεται, έχεις στη ζούλα απορρυθμίσει ώστε να μην ηχεί ποτέ. Και την αφήνεις ανεπισκεύαστη επίτηδες από δόλιο συμφέρον κι όχι από φόρτο υπερβάλλοντα ή αμέλεια αθώα. Καθώς αυτή ψυχορραγά και θρηνεί για τη φωνή της, ψάχνεις να βρεις τις αφορμές το έργο να επεκτείνεις. Γραμμές τραβάς στο σχέδιο που δεν είχαν προβλεφθεί εξ’ αρχής. Τις κλίμακες κατά το δοκούν αλλάζεις. Κι ό,τι την πρότερη μορφή θυμίζει κάτω από διευκρινιστικές σημειώσεις παραχώνεις. 

Α, μη μου κάνεις τον ανήξερο. Γυαλίζουν τα ξύπνια μάτια σου και γελάνε τα λεβέντικα μουστάκια. Ξέρεις πολύ καλά τι λέω. Η τεταμένη ησυχία παρέχει κάλυψη σπουδαία. Πίστευες κανείς χαμπάρι δεν θα πάρει. Κανείς εξόν απ’ την καημένη τη σφυρίχτρα που με βία εξανάγκασες να γίνει συνεργός σου. Την τσαλάκωσες για να αρπάξεις τη λαλιά της να μη σε μαρτυρήσει. Λαβωμένη την παράτησες. Μονάχα να ατμίζει εξάπαντος και μπρούτζινες ομίχλες να συνάζει σωρηδόν. Πηχτές και αξεδιάλυτες. Τυχαία τάχα στο τοπίο εισηγμένες. Καλοπλεγμένες και βασταγερές ωστόσο. Εξ όψεως τουλάχιστον. Στεφανωμένες ανυψωτικά κιονόκρανα με λεπτομέρειες επίχρυσες εξ ακανθών. Για επόμενο επίπεδο ικετεύουν. 

Καινούργια ικριώματα στα νέφη στηριγμένα διατάζεις να στηθούν. Έτοιμα κι έναν και δυο και τρεις ορόφους ακόμα να σηκώσουν. Με εμβαδόν πλατύτερο. Αφού δε φαίνεται πια από κάτω η περίμετρος με τσιγκουνιά να στενεύει τις κατόψεις. Έπειτα το σύστημα εκ νέου θα εφαρμόσεις. Ψηλότερο εσαεί να χτίζεται το μέγαρο να ‘χει μπαλκόνια ελεύθερα να βγαίνεις του λόγου σου να εποπτεύεις την ανέγερση ως τον επέκεινα. Εσύ το λες φιλοπονία. Εμένα όμως κομπίνα μου μυρίζει. Συμμορφώσου. Ορυμαγδός και σκόνη θα σε θάψει. Άσε τις υποθέσεις το έργο ν’ αποδώσουν. Μικρό, κομψό και στέρεο. Ό,τι επιπλέον, εκ του περισσού μέχρι παρεξηγήσεως.